Kościoły i inne obiekty sakralne w Polsce to w większości budynki zabytkowe, które podlegają przeglądom technicznym zgodnie z art. 62 Prawa budowlanego. Ze względu na ich charakter i wartość historyczną przeglądy te często wymagają uzgodnienia lub przeprowadzenia w obecności konserwatora zabytków. Obejmują one ocenę stanu konstrukcji, pokrycia dachowego, więźby, elewacji, instalacji odgromowej oraz elementów wykończeniowych. Każda ingerencja w taki obiekt, nawet wymiana stolarki czy instalacji, wymaga zgody właściwego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Obiekty te są zwykle pod stałym nadzorem instytucjonalnym, dlatego przeglądy i dokumentacja są prowadzone w sposób prawidłowy i regularny, co pozwala zachować ciągłość nadzoru technicznego.
Odmienna sytuacja dotyczy budynków towarzyszących, takich jak plebanie, świetlice, domy katechetyczne, garaże czy budynki gospodarcze. W większości przypadków nie są to zabytki, więc nie podlegają bezpośredniemu nadzorowi konserwatora, a tym samym brakuje bieżącej kontroli ze strony instytucji. Obowiązek przeprowadzania okresowych przeglądów technicznych tych obiektów jest taki sam jak w przypadku innych budynków użyteczności publicznej, jednak w praktyce często się rozmywa. Brak nadzoru i świadomości przepisów powoduje, że przeglądy wykonywane są nieregularnie lub wcale, a dokumentacja techniczna bywa niekompletna albo nie prowadzona w ogóle.
Właściwe utrzymanie tych obiektów obejmuje przeglądy budowlane roczne i pięcioletnie, kontrole instalacji elektrycznych, gazowych, kominowych, wentylacyjnych i przeciwpożarowych. Szczególnie ważne są też przeglądy SSP, DSO, gaśnic, hydrantów oraz oświetlenia awaryjnego. W obiektach, w których podczas nabożeństw i uroczystości przebywa ponad 50 osób, konieczne jest opracowanie instrukcji bezpieczeństwa pożarowego, wyznaczenie dróg ewakuacyjnych i przeprowadzenie szkoleń personelu. Zaniedbania w tym zakresie niosą ryzyko kar administracyjnych oraz utraty ochrony ubezpieczeniowej.
Najprostszym sposobem na zapewnienie zgodności z przepisami i uporządkowanie dokumentacji jest prowadzenie Cyfrowej Książki Obiektu Budowlanego (C-KOB) i objęcie obiektów abonamentem na przeglądy techniczne. Systematyczne kontrole, wpisy do C-KOB i nadzór nad terminami pozwalają uniknąć problemów podczas kontroli urzędów i zapewnić bezpieczeństwo użytkowników wszystkich obiektów parafialnych – zarówno zabytkowych, jak i współczesnych.